Ik ontmoet door mijn werk met kinderen veel ouders en legde mijn idee om voor langere tijd naar Amerika te gaan aan ze voor. Het ene na het andere enthousiaste idee kwam naar boven; je kunt bij mijn ouders in Philadelphia terecht, mijn oom in Ohio heeft nog een kamertje voor je en auntie Jennifer en uncle John ontvangen je met open armen in Dallas. Prima, maar wat te doen na twee weken bij uncle Henry in Ohio? Doorreizen naar Jennifer en John om daar de koeien te melken? “Hi, I em Donny, and I em going to millek joor cows voor drie weeks”. Ontvangen deze lieve mensen mij dan gratis of heeft tandeloze uncle Henry zo zijn eigen oplossingen voor betaling op dat stoffige kamertje? Brr. Een vriendin kwam met de oplossing: jij moet een talenreis gaan doen! Het leek mij ook een prettig idee om één plaats te kiezen om te verblijven, een vaste standplaats.
Goed, een talenreis. Klinkt goed, veilig en nu heb ik mijn doel gevonden. Nu kwamen de volgende vragen aan de beurt: Hoe lang houd ik het vol? Ben ik niet te oud? Accepteren ze me daar wel om mijn geaardheid? Is het financieel wel haalbaar? Na enige tijd het internet afgespeurd te hebben, op zoek naar talenreizen, kwam ik bij “Interlanguage” terecht, een ervaren organisatie in Rotterdam voor taalreizen en Study Abroad programma's. Zij beantwoorden deze vragen voor mij op een manier die prima was en waar ik zeker wat mee kon. Jeroen en ik zijn bij een open dag van deze organisatie geweest en het voelde goed. Het moment van inschrijven was daar…
