Supermarkten

Nadat ik de dag van aankomst in Amerika mijn koffers in het huis van Nita had gesleept, ben ik gelijk de buurt gaan verkennen en ook de plaatselijke supermarkten. ‘Shaws’ is één van de betere supermarkten in Amerika en vergelijkbaar met een Albert Heyn. Nou ja, een hele grote Albert Heyn. Stel je een hal van de Utrechtse jaarbeurs voor en dat gevuld met supermarktproducten. Je kunt je het niet gek genoeg voorstellen of de Amerikanen verkopen het. De supermarkt in mijn buurt heeft iets van 20 wandelgangen en heel veel kassa’s. Ook is deze tot 23.00 uur geopend, je kunt om 22.30 uur nog even tandpasta of chips kopen. Ik vind het verbazingwekkend dat er rond deze tijd nog veel klanten in de winkel aanwezig zijn, met enorme ladingen in hun boodschappenkarretje. In Nederland liggen wij dan al lang met de krullers in te pitten of naar ‘Hart in Nederland’ te kijken.

De schappen staan echt volgeladen en ik bestudeer ze regelmatig. De sauzengang is verbluffend, vooral de ketchup. Ik geloof dat er wel dertig soorten staan; light, with mayonaise, with mustard, with chunks of tomatos, Italian, Norwegian, met Spongebob of Dora, ketchup is er in alle soorten en maten. Over maten gesproken, heeft u ooit weleens een fles van drie liter appelsap in uw handen gehad? Ik heb het hier dan over de kleinste maat! Kleine mensen moeten deze containers gevuld met sap niet van een bovenste schap afhalen, want als ze het bovenop zich laten vallen dan hebben ze wel mooi een schedelbasisfractuur. Of ze verdrinken misschien als de dop losschiet! Zo ook de enorme containers met ijs. Gigantische ijskasten vol met enorme hoeveelheden Ben & Jerry’s, Hägen Daz en een keur aan andere merken, volgepakt met grijnzende suikers en dansende calorieën. In veel producten waarvan je het niet zou verwachten zit suiker. Snoep hebben ze hier niet zo veel, een kwart gangpad maar. Want je moet weten dat snoep slecht is voor je tanden…

Nadat men dus het karretje heeft volgeladen, gaat men naar de kassa’s waar dan (vooral in mijn buurt) een verveelde Afrikaanse Amerikaanse staat met veel overgewicht en nepwimpers. Ze staat te kreunen en te steunen. Ze kunnen in postkantoren en supermarkten hier wel wat leren van de mensen die in restaurants of koffiehuizen werken (lees mijn vorige blog). Hoe overdreven vriendelijk deze mensen soms ook zijn, het is veel beter dan zo’n chagrijnig stuk vlees wat in een legging achter een kassa gepropt staat. Kauwgum kauwend en soms met een mobieltje op hun schouder. Ze krijgen hulp van een zogenaamde ‘runner’, dat is iemand die de boodschappen netjes in minuscule plastic zakjes voor je doet. Vaak hebben deze kassières geen aandacht voor de klant en tussen het kauwgom kauwen en bellen door bespreken ze de nieuwe haarstukken van vriendin Consuela, die er volgens hen er nu uitziet als een ‘ho’. Dit betekent dus hoer. En die ‘ho’ moet met haar klauwen van haar nieuwe ‘bro’ afblijven, ook al is het kind van hem. Ja mensen, je volgt gratis en voor niets complete privégesprekken van de gemiddelde Amerikaan. Wat een service!

Elke scheet hier wordt met een credit card betaald. Wil je een pakje kauwgom van 95 dollar cent, hups, gewoon effe je credit card door het sleufje halen. Geen probleem. Kopje koffie van twee dollar? Hoppa, weer door het sleufje met je pasje! Ik heb nu ontdekt dat het zelfs raar en vervelend is om cash geld bij je te hebben. De prijzen hier zijn weleens irritant, want ze ronden niet echt af waardoor je veel losgeld terug krijgt. Ik loop soms scheef van mijn zware portemonnee en klap dan regelmatig tegen een winkelpui aan. Ook die plastic zakjes waar ik het net over had zijn erg vervelend. Alles, maar dan ook echt alles wordt hier ingedaan. In Nederland krijgen wij deze witte rotzakjes meestal bij de patatzaak. Die snijden dan zo lekker in je pols als het een beetje vol zit. Eén zakje per drie liter fles appelsap, één zakje voor je brood, één zakje voor je kleine artikelen, één zakje voor… Ik zie mensen met handen vol zakken uit die ‘Shaws’ lopen, ze moeten soms drie keer terug voordat ze alles in hun auto hebben. Ik heb het gevoel dat wij in Nederland veel praktischer omgaan met bepaalde zaken. Nederland, bedankt voor de big shopper tassen en bovenal het boodschappenkratje!