Adres Boston

Vrijdag 26 augustus was het dan zover; met een doffe plof viel de envelop van de talenschool op de deurmat. Ik wist dat hierin dus het definitieve adres in Boston in zou staan. Schuimbekkend die envelop opengemaakt en ik geloof dat ik nog nooit zo snel achter Google Earth heb gezeten. Virtueel genietend, wandelde ik rustig door de straten van mijn nieuwe woonplaats. Ik ga dus ten zuiden van het centrum wonen, zo’n 40 minuten met de metro. Ook staat er dat de gastvrouw Banita Burgess heet, een 43 jarige, Afro Amerikaanse zakenvrouw. Er staat verder niets over een man of eventueel kinderen (hoera).

De laatste week voor vertrek was erg spannend. Veel vrienden en collega’s wilden graag nog iets met me doen, zoals uit eten. Het leek soms wel of ik nooit meer terug zou keren. Ook mijn laatste werkdag bij de buitenschoolse opvang was erg leuk, maar zeer vermoeiend. Ergens maken je hersens en je lichaam zich klaar om te vertrekken. Ik werd echt overladen met kaartjes en cadeaus van collega’s, ouders van kinderen waarmee ik werk en vrienden. Ik kan je zeggen dat me dat enorm goed doet. Het is ook geen afscheid, maar meer een ‘uitzwaai’.

Nog enkele dagen voor vertrek. Ik moet je zeggen dat ik eigenlijk niet zenuwachtig ben. De meeste mensen in mijn omgeving weten dat ik een aantal jaren geleden een enorme vliegangst heb overwonnen. Het vliegen gaat nu dus goed, ik heb alleen nog steeds een bloedhekel aan Schiphol. Ik wil gewoon inchecken, instappen en gaan!! Meer vraag ik niet! Kijken hoe het zaterdag 3 september gaat lopen.