Amerikanen

“How ‘r you doing?” is een openingszin die gesteld wordt door bijna elke Amerikaan. Vaak in winkels en restaurants. Het komt heel amicaal over en het is net of ze je al jaren kennen. In het begin gaf ik daar dus echt antwoord op en ik wil ze vertellen dat het goed met me gaat, de zon lekker schijnt, enz. De Amerikaan interesseert dit allemaal niet echt en draait zich gelijk al om als ik mijn mond open wil doen om te antwoorden. “How are you doing?” is een zin die eigenlijk kort zegt: “hoi” of “hallo”. Met een geschrokken blik kijken ze mij dan aan en ik zie ze denken: waarom geeft die jongen antwoord? Ik moet daar nog steeds een beetje aan wennen.

De vraag waar ik vandaan komt ook vaak voor. Ze zitten vaak in de goede richting, zoals Zweden of Duitsland. Als je zegt dat je uit Nederland komt, beginnen ze gelijk enthousiast te praten en ze hebben hier allemaal wel een achterneef, achternicht of vage tante die daar woont. Of ze beginnen over één van hun voorvaderen die in Nederland is geboren. Amerikanen vinden het heel interessant om te vertellen dat ze kwart Brits, een vleugje Italiaans, en een toefje Nederlands of noem maar op zijn. Ze komen dan ook gelijk met van die stereotype verhalen over dat ze zo goed Italiaans kunnen koken of een marathon op klompen hebben gelopen met een bos tulpen in hun reet. Ik overdrijf natuurlijk.

Over het algemeen vind ik de Amerikanen erg aardig en gastvrij. Het is best moeilijk om daar een menig over te hebben, want ze zijn het ergens ook weer niet. Het is een beleefdheidsvorm die mij eigenlijk wel aanstaat. Misschien voeren ze tijdens een gesprek een showtje op, maar het blijft van vriendelijke aard. In Nederland kunnen heel wat mensen, vooral in winkels en restaurants, wat van deze nep aardigheid leren. Ik vind het grappig dat als je hier iets besteld bij de Starbucks of Dunkin Donuts, ze om je naam vragen. Deze schrijven ze tijdens je bestelling op een lege beker en als het dan klaar is word je geroepen: “Donny, your medium double dark chocolat caramel latté with half and half milk is readyyy!”. Grappig om een keer een andere naam te verzinnen, zoiets als tepelkloofje.