"Jeroens Dagboek" - maandag 10 oktober
's Morgens hebben we de huurauto opgehaald bij het autoverhuurbedrijf Alamo op de luchthaven van Boston, Logan Airport. Na de papier rompslomp werden we meegenomen door een 18 jarige vakantiewerker naar het parkeerterrein om een auto uit te zoeken. We konden kiezen tussen een Nissan Maxima of een Dodge Charger. Beide auto's zijn onbekend voor mij, dus vroeg ik aan hem welke hij zou kiezen. Dus werd het de Dodge. Als we dan toch in de VS zijn gaan we maar niet in een Japanner rijden. En die Dodge rijdt super. Het is wel een automaat dus in het begin even wennen.
De eerste stop was Plimoth Plantation in Plymouth aan de kust, een soort openlucht museum. In 1620 zijn een kleine groep Pilgrims vanuit Engeland met het schip de "Mayflower" naar de nieuwe wereld gevaren. Ze zijn vertrokken uit Europa omdat ze daar hun geloof niet konden uitoefenen. Uiteindelijk kwamen ze terecht in wat nu Plymouth heet (vernoemd naar de Engelse havenstad van waaruit ze zijn vertrokken). Daar hebben ze geprobeerd een nieuw bestaan op te bouwen. Het gebied werd al bewoond door de indiaanse Wampanoag-stam (indianen is trouwens een politiek incorrect woord, native american dus). In het begin ging het samenleven goed, daar is zelf de Amerikaanse traditie "Thanksgiving" ontstaan. De Pelgrims nodigden de Wampanoag uit voor een maaltijd als dank voor het goed verlopen eerste jaar in het nieuwe land. Toch ontstonden er later spanningen door onwetendheid en vooroordelen, met alle inmiddels bekende gevolgen voor de Native Americans. In het museum zijn een indiaans nederzetting en een Engels dorp nagebouwd met daarin acteurs die leven zoals het 400 jaar geleden ook ging. En dat gaat best ver, zoals een Wampanoag in een lendendoekje (zie de glimlach van Donny). Een mooi begin om Amerika te ontdekken. Plimoth Plantion
Winnetou en Old Shatterhand
Foto of Schilderij?
Onderweg naar Cape Cod even gestopt in Centerville voor een stuk appeltaart van de Centerville Pie Company. Deze door 2 lesbische dames gerunde zaak is volgend Donny door Oprah de hemel ingeprezen. Na de Pie beproeft te hebben zou ik zeggen; de hemel in gehypet! Uiteindelijk in het puntje van Cape Cod in het plaatsje Provincetown aangekomen en ingecheckt bij The Cape Collony Inn.
"Jeroens Dagboek" - dinsdag 11 oktober
Provincetown staat bekend om 2 dingen, art galeries en het is HET gay vakantie oord aan de Amerikaanse westkust. Het hele stadje straalt zomer, strand en de vibe is echt relaxt. Wandelend door de hoofdstraat vind je om het andere huis een galerie met kunst die je best hebberig maakt. En in de andere huizen zitten winkeltjes met snuisterijen, tweedehands kleding, coffeeshops (letterlijk, hoewel...) en leuke restaurantjes. Veel mannen op fietsen met een hond in een mandje. En dan geldt de regel hoe groot de vent, hoe kleiner de hond. Verder veel lesbiennes in alle maten; kort en dik en lang en dik. Wat opvalt, is dat iedereen erg vriendelijk naar elkaar is.
Onderweg terug naar het "vaste land" op zoek naar een vuurtoren als uit een plaatjesboek, op Nausea Beach. We hebben even over het strand gelopen maar het was te koud om een sprong in het water te maken, wel even de Atlantische oceaan aangeraakt.
Provincetown staat bekend om 2 dingen, art galeries en het is HET gay vakantie oord aan de Amerikaanse westkust. Het hele stadje straalt zomer, strand en de vibe is echt relaxt. Wandelend door de hoofdstraat vind je om het andere huis een galerie met kunst die je best hebberig maakt. En in de andere huizen zitten winkeltjes met snuisterijen, tweedehands kleding, coffeeshops (letterlijk, hoewel...) en leuke restaurantjes. Veel mannen op fietsen met een hond in een mandje. En dan geldt de regel hoe groot de vent, hoe kleiner de hond. Verder veel lesbiennes in alle maten; kort en dik en lang en dik. Wat opvalt, is dat iedereen erg vriendelijk naar elkaar is.
Onderweg terug naar het "vaste land" op zoek naar een vuurtoren als uit een plaatjesboek, op Nausea Beach. We hebben even over het strand gelopen maar het was te koud om een sprong in het water te maken, wel even de Atlantische oceaan aangeraakt.
Nauset Beach
Daarna een flink stuk gereden naar Sturbridge, in het midden van de staat Massachusetts.
"Jeroens Dagboek" - woensdag 12 oktober
Old Sturbridge Village is net als Plimoth Plantation een openlucht museum alleen ligt hier het accent op de periode 1790-1840, twee eeuwen later. Inmiddels zijn de Europese immigranten al gewend aan het leven in Amerika. Er zijn dorpjes en zelfs steden ontstaan. De Native Americans zijn verdreven naar reservaten. De industriële revolutie was inmiddels begonnen maar op het Amerikaanse platteland gaat alles nog in een rustig tempo. Het is de tijd van witte kerkjes bij een dorpsplein, de postkoets rijdt nog over de onverharde wegen, de meeste mensen zijn boer of voeren een ambacht uit. Dit Amerika is te zien in het museum. Opnieuw met acteurs in klederdracht. Old SturbridgeVillage
Old Sturbridge Village is net als Plimoth Plantation een openlucht museum alleen ligt hier het accent op de periode 1790-1840, twee eeuwen later. Inmiddels zijn de Europese immigranten al gewend aan het leven in Amerika. Er zijn dorpjes en zelfs steden ontstaan. De Native Americans zijn verdreven naar reservaten. De industriële revolutie was inmiddels begonnen maar op het Amerikaanse platteland gaat alles nog in een rustig tempo. Het is de tijd van witte kerkjes bij een dorpsplein, de postkoets rijdt nog over de onverharde wegen, de meeste mensen zijn boer of voeren een ambacht uit. Dit Amerika is te zien in het museum. Opnieuw met acteurs in klederdracht. Old SturbridgeVillage
Old Sturbridge Grand Ma
Old Sturbridge Kitchen maids
Old Sturbridge Townboy
Verder westwaarts naar The Berkshires. Een bosrijk gebied met heuvels tot 1000 meter hoog. Het gebied is bekend om zijn kleurrijke "fall foliage", de herfstkleuren. In het plaatsje Stockbridge ligt het Norman Rockwell Museum verscholen tussen de oranje-bruine bomen die langzaam hun bladeren verliezen. Norman Rockwell was een illustrator die voornamelijk covers van tijdschriften maakte. Hoewel zijn naam misschien niet echt bekend is, zijn werk dat wel. Je zou verwachten dat de covers tekeningen zijn maar het zijn olieverfschilderijen. Met veel detail geschilderd. Zijn schilderijen hebben vaak een humoristische en maatschappijkritische toon. Norman Rockwell Museum
The Sinner
The Runaway
The Speech
Voor het museum
Geen opmerkingen:
Een reactie posten